Najmłodsza rasa polskich psów myśliwskich, podlegająca próbom pracy oraz dążąca do uznania ją przez Międzynarodową Federację Kynologiczną FCI. Od 2016 roku wpisana przez ZKwP do Księgi Wstępnej, co zaowocowało dopuszczeniem jej do udziału w wystawach jako rasy nieuznanej. Najwcześniejsze wzmianki w polskiej literaturze, dotyczące polowań ze spanielami angielskimi, pochodzą z XIX wieku. Pierwszą hodowczynią linii angielskiej w Polsce była księżna Izabella Radziwiłłowa. Równolegle, popularnością cieszyła się również linia francuska tej rasy. W latach 80-tych ubiegłego wieku osobą, która pochyliła się nad historią spanieli wykorzystywanych w łowiectwie na terenach Rzeczpospolitej był naukowiec, myśliwy oraz sędzia prób pracy psów myśliwskich – dr Andrzej Krzywiński, który stworzył autorski program hodowlany. Zaowocowało to uzyskaniem osobników znanych powszechnie, które wzorzec opisuje jako psy średniej wielkości o zwartej budowie, dużej ruchliwości z wielką pasją do bobrowania i predysponowanych do pracy w wodzie. Cechujących się szlachetną głową, długimi uszami pokrytymi dłuższym włosem oraz szatą średniej długości z prostym i miękkim włosem koloru czekoladowego z przesianym łatami. Polskie Spaniele Myśliwskie są psami zrównoważonymi, opanowanymi, niezwykle aktywnymi, jednakże dzięki swojej inteligencji dość łatwymi do ułożenia. Ich pasją jest praca w wodzie, w której cechują się wytrwałością. Obecnie rasa zyskuje coraz większą popularność, zwłaszcza wśród myśliwych, ponieważ spaniele są doskonałymi płochaczami a dzięki swojej inteligencji mogą być wykorzystywane wszechstronnie, np. w roli tropowców. Przywiązują się do przewodnika doskonale z nim współpracując. Przy odpowiedniej dozie ruchu oraz prawidłowemu wyszkoleniu sprawdzą się w roli psów rodzinnych.